منشا بیت های غلتکی
بیت مخروطی در سال 1909 به وجود آمد. در دهههای بعد، متههای مخروطی با پیشرفتهای قابلتوجهی در مواد، قطعات برش، یاتاقانهای مته، دستگاههای تمیزکننده و موارد دیگر پیشرفت زیادی کردند.
در سال 1925، یک غلتک خود تمیز شونده ساخته شد.این مشکل انباشته شدن بقایای سنگ بین دندانه های مته های سازند نرم را که مستعد ایجاد حفره های گلی است، حل می کند.
در سال 1933، یک مته سه مخروطی با یاتاقان های نورد ساخته شد.
در سال 1935، پس از بهبود بیشتر، یک بیت تریکون افست مخروطی ساخته شد.در لایه نمک، لایه قرمز، لایه گچی، لایه سنگ آهک و شیل شاخص مته افزایش یافته است.
سه انقلاب بزرگ از بیت های غلتکی
در سال 1949 مته های مخروطی جت معرفی شدند.در آن زمان، سرعت حفاری مکانیکی را میتوان 50 درصد افزایش داد و استفاده از مته از 33 درصد به 65 درصد افزایش یافت.
در سال 1951، یک غلتک دندان توپی آلیاژی سخت ساخته شد.در لایه سنگ چخماق بسیار سخت ساینده، فوتیج مته از 1 متر به بیش از 10 متر افزایش یافته است.
در سال 1960، یک بیت مخروطی بلبرینگ روغن کاری شده با موفقیت توسعه یافت.زمان کار مته را به 40-60 ساعت برسانید و فیلم مته را 50٪ افزایش دهید.
در سال 1968، یک غلتک بلبرینگ کشویی روانکاری مهر و موم شده با موفقیت توسعه یافت.زمان کار مته را بیش از دو برابر کرده و به 80-120 ساعت رسیده است و در نتیجه سرعت حفاری را تسریع کرده و هزینه ها را کاهش می دهد.
امروزه برتری یاتاقانهای روانکاری جت سیلد (نورد یا کشویی) تعبیهشده با متههای دندانهای آلیاژی سخت (که متههای سه در یک یا چهار در یک نامیده میشوند) در عمل به اثبات رسیده است و فنی و اقتصادی آن. شاخص ها بسیار بیشتر از مته های مخروطی معمولی است.